Kwas para aminobenzoesowy czyli witamina Hi, czyli paba Kwas paraaminobenzoesowy został wyodrębniony i zsyntetyzowany w roku 1941. Już w roku 1940 stwierdzono, że wyciąg z drożdży zobojętnia niszczące działanie sulfonamidów na paciorkowce hemolizujące. W tym samym roku stwierdzono również obecność w drożdżach kwasu paraaminobenzoesowego i wykazano, że jest on czynnikiem sprzyjającym rozwojowi bakterii. Obecnie udowodniono, że kwas paraaminobenzoesowy jest częścią zespołu witaminy B, znajduje się normalnie w drożdżach jest czynnikiem wzrostowym dla kurcząt i pożywką dla bakterii. Zaproponowano dla tej witaminy krótszą nazwę, mianowicie paba. Paba występuje jako bezpostaciowy proszek lub w postaci krystalicznych igiełek o punkcie- topnienia 186–187uC. Z p-methylamino-benz-aldehydem w obecności kwasu octowego lodowatego daje intensywne żółte zabarwienie. Reakcja ta znalazła zastosowanie w badaniu tej witaminy. Paba hamuje siwienie włosów u szczurów, nie daje natomiast wyników u ludzi. Doświadczalnie stwierdzono, że istnieje antagonizm między kwasem para aminobenzoesowy pabala: sulfonamidami wydaje się to wypływać z faktu, że niektóre bakterie potrzebują paba w pożywieniu do prawidłowej przemiany materii. Sulfonamidy są bardzo zbliżone pod względem budowy kwasu paraaminofenzoesowego uniemożliwiają dalszy rozwój bakterii ,jeżeli przeniknęły one do tkanek . [więcej w: prometazyna, Azeloglicyna, dygestorium ]
Powiązane tematy z artykułem: Azeloglicyna dygestorium prometazyna