OCENA STANU TRZUSTKI NA PODSTAWIE BADANIA ZEWNETRZNEGO JEJ WYDZIELANIA

W ciężkich przypadkach organicznych i czynnościowych chorób trzustki stolce mogą przybierać charakter tzw. stolców tłuszczowych (steatorrhoea). Są to stolce dość częste, do 3-4 razy na dobę, bardzo duże objętościowo, papkowate, cuchnące, o woni zjełczałego masła, blade lub z lekka żółtawoszarawe. Stolce te zawierają dużo tłuszczu, który po ostudzeniu kału wytwarza na jego powierzchni masę podobną do stearyny. Niestety, badanie bilansu azotowego i tłuszczowego jest żmudne i dla tego nie nadaje się do codziennego stosowania. Prócz tego przyswajanie azotu i tłuszczów może być zupełnie prawidłowe nawet w ciężkich chorobach trzustki, ponieważ nieuszkodzone jej części, pracując zastępczo, mogą dostarczyć dość zaczynu proteolitycznego, lipazy i wydzieliny wewnętrznej, wywierającej wpływ na wsysanie tłuszczów. Zaburzenia wsysania białek (azotorrhoea) i tłuszczów zdarzają się także w chorobach innych narządów bez równoczesnego u szkodzenia trzustki, np. w przypadkach znacznego wzmożenia ruchów robaczkowych jelita, gdy miazga pokarmowa pozostaje tylko krótko w styczności z sokiem trzustkowym. Toteż wybitne upośledzenie wsysania w jelitach tłuszczów obojętnych i znaczna utrata azotu w kale uprawniają tylko do podejrzewania zaburzenia sprawności trzustki, zależnego przeważnie od organicznej jej choroby, i nakazują uwzględnić w rozważaniach rozpoznawczych tę możliwość. Prawidłowy zaś bilans azotowy tłuszczowy nie wyłącza choroby trzustki. Metodę opartą na oznaczaniu bilansu azotowego tłuszczowego zastępuje się w klinice zazwyczaj metodą dietetyczną. Polega ona na badaniu gołym okiem właściwości stolców oraz na badaniu drobnowidowym zachowania się w kale włókien mięsnych oraz tłuszczu po 3-dniowej diecie Schmidt-Strassburgera. [podobne: hi kwas, ile trwają studia medyczne, badanie ubm ]