Ta skuteczność kliniczna jest prawdopodobnie związana ze specyficzną dla szczepionki odpowiedzią limfocytów T specyficzną dla HPV-16. Szczepienie terapeutyczne ukierunkowane na ustalone, uporczywe zakażenie wirusowe przyniosło kliniczną korzyść wielu pacjentom z śródnabłonkową neoplazą sromu stopnia 3. Regresję zmian dodatnich pod względem HPV-16 odnotowano u większości pacjentów (79%), a całkowitą regresję zaobserwowano u 47% pacjentów w roku po ostatniej dawce szczepionki. Liczba pełnych odpowiedzi wzrosła z pięciu do dziewięciu w okresie od 3 do 12 miesięcy po ostatnim szczepieniu, a odpowiedź utrzymywała się przez 24 miesiące. Ponieważ szybkość spontanicznej regresji zmian u pacjentów z wewnątrznaczyniową neoplazją stopnia 3 sromu jest niska (<1,5%), 6,19 wysoki wskaźnik odpowiedzi obserwowany w obecnym badaniu jest prawdopodobnie związany ze szczepieniem.
Wykazano, że miejscowe leczenie kremem imikwimodowym indukuje całkowitą regresję zmian u 9 z 26 pacjentów z śródnabłonkową neoplazją stopnia 3 sromu (35%) .9 Ocena tych pacjentów w podgrupach wykazała istotną korelację między obecnością krążącego, istniejącego wcześniej HPV-16-a. specyficzne limfocyty T wytwarzające interferon-. i regresja zmian dodatnich pod względem HPV-1613; korelacja ta sugeruje, że korzyść kliniczna miejscowego kremu imikwimodu może zależeć od obecności komórek T wytwarzających interferon-., specyficznych dla HPV-16 i że stosowanie imikwimodu po szczepieniu może dalej zwiększać wskaźnik całkowitej odpowiedzi.
Podobnie jak śródnabłonkowa neoplazja szyjki, śródnabłonkowa neoplazja sromu jest spowodowana uporczywym zakażeniem wirusem HPV wysokiego ryzyka i może rozwinąć się w inwazyjny rak.20-24 Komórki T specyficzne dla wirusa są niezbędnymi składnikami odpowiedzi immunologicznej na przewlekłe infekcje wirusowe.8, 9 W porównaniu z pacjentami zdrowi pacjenci z potwierdzoną wcześniejszą ekspozycją na HPV-16 mają stosunkowo silne reakcje na remisję komórek T przeciwko wczesnym białkom wirusowym; odpowiedzi te charakteryzują się limfocytami T CD4 + wytwarzającymi mieszane cytokiny, w tym interferonem-. i interleukiną-5,25-28. Ponadto większość pacjentów oczyszczających HPV-16 ma odpowiedź cytotoksyczną limfocytów T CD8 +, która jest specyficzna dla onkoproteiny HPV-16 E6. 29,30 Pogląd, że brak wytwarzania limfocytów T wytwarzających interferon . pozwala na trwałe zakażenie wirusem, jest wzmocniony przez nasze odkrycie, że takie odpowiedzi komórek T są słabe lub nie występują u pacjentów z rakiem szyjki macicy, 28 śródnabłonkowa neoplazja szyjki macicy, 28, 32,32 lub śródnabłonkowa neoplazja sromu stopnia 3. 10-13 Pomysł, że limfocyty T produkujące te interferony . wywierają działanie terapeutyczne, jest wspierany przez nasze analizy post hoc podgrup pacjentów z śródnabłonkową neoplazą stopnia 3 sromu, które wykazały istotną korelację między całkowitą regresją zmian wywołanych przez szczepionkę a większą liczbą komórek T CD4 + specyficznych wobec HPV wytwarzających duże ilości interferonu-. u pacjentów z całkowitą odpowiedzią niż n pacjentów bez odpowiedzi. Ponadto indukowane szczepionką odpowiedzi komórek T CD8 + były głównie skierowane przeciwko onkoproteinie E6 HPV-16. To stwierdzenie jest zgodne ze związkiem pomiędzy spontanicznym klirensem zakażenia HPV a wykrywaniem odpowiedzi komórek T CD8 +, które są specyficzne dla onkoproteiny HPV-16 E6.29,30,33
Nasze wyniki podkreślają znaczenie badania odporności na antygen będący przedmiotem zainteresowania u osób chronionych i niezabezpieczonych w celu zidentyfikowania testów, które prawdopodobnie zapewnią korelaty ochrony po szczepieniu – w naszym przypadku test ELISPOT dla interferonu-., testy proliferacji i interferon-. enzymatyczne testy immunosorbcyjne.10-13,25-28 Chociaż szczepienia peptydami HPV nie zapobiegły rozwojowi raka u wszystkich pacjentów, nie zaobserwowano żadnych raków w grupie pacjentów, którzy mieli pełną odpowiedź Ponadto u wszystkich pacjentów, u których rozwinęły się nowotwory, występowała śródnabłonkowa neoplazja sromu od ponad 10 lat (Tabela 1). W badaniach innych szczepionek przeciwko onkoproteinie E6 i E7 HPV-16 zaobserwowano pewną korzyść kliniczną, ale od czasu do czasu obserwowano trwałą całkowitą odpowiedź10-12. Odpowiadamy silnej odpowiedzi komórek T indukowanej przez szczepionkę na skuteczne komórki dendrytyczne. celowanie, brak konkurencji antygenowej z wektorów wirusowych i wysoka dawka specyficznego antygenu.34 Aktywność terapeutyczna tej szczepionki jest zgodna z naszymi odkryciami w modelach gryzoni, w których szczepienie długimi peptydami indukowało silne, długotrwałe, wirusy. specyficzna odporność komórek T związana z regresją zmian.35,36 i supresją uporczywej infekcji wirusowej.35
[przypisy: zaburzenia integracji sensorycznej test, diastazy w moczu, aparaty lingwalne ]
Powiązane tematy z artykułem: aparaty lingwalne diastazy w moczu zaburzenia integracji sensorycznej test