Między przegrodą nosa i boczną ścianą oraz między blaszką sitową i podstawą nosa ciągnie się wspólny przewód nosowy (meatus nasi communis ), do którego uchodzą wszystkie przewody. Grzbietowo między nozdrzami tylnymi i tylnym końcem małżowin znajduje się przewód nosowo-gardłowy (meatus naso pharyngeus). Od przodu przebiegu szczelina węchowa (sulcus ol factorius s. carina nasalis Meckeli) jako wąska szczelina od nozdrzy do nasady nosa wzdłuż wklęsłego łuku grzbietu nosa. Cały nieregularny kościec bocznej ściany nosa jest pokryty błoną śluzową, która jest dalszym ciągiem wyściółki ujść jamy zatok oraz przewodu nosowo-łzowego. Dolna małżowina nosa (maxilloturbinalis) jest to nieregularna, trójkątna blaszka kostna; jej tylny koniec jest ostry, zlewa się z boczną ścianą kości podniebiennej (os palatinum). Dolna małżowina może przylegać do szczęki górnej lub stykać się z przegrodą nosową, łączy się swym przyczepem z grzebieniem małżowinowym szczęki górnej (crista turbinalis maxillae), następnie wznosi się ostro, tworząc wyrostek łzowy ( processus lacrimalis), który uzupełnia kanał kostny nosowo-łzowy (canalis nasolacrimalis osseus) i łączy się z kością łzową (os. lacrimale). [więcej w: rzadkie choroby genetyczne spis, diastaza, pelagra choroba ]
Powiązane tematy z artykułem: diastaza pelagra choroba rzadkie choroby genetyczne spis