Bezpośrednio działający antagonista receptora płytkowego P2Y12, tikagrelor, może zmniejszyć częstość występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych po podaniu w szpitalu pacjentom z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI). Niezależnie od tego, czy podawanie tikagreloru w okresie przedszpitalnym może poprawić reperfuzję tętnic wieńcowych, a także wynik kliniczny jest nieznany. Metody
Przeprowadziliśmy międzynarodowe, wieloośrodkowe, randomizowane, podwójnie zaślepione badanie z udziałem 1862 pacjentów z trwającym STEMI trwającym krócej niż 6 godzin, porównując leczenie przedszpitalne (w karetce pogotowia) z wewnątrzszpitalnym (w laboratorium cewnikowania) z tikagrelorem. Końcowe punkty końcowe to odsetek pacjentów, którzy nie mieli 70% lub więcej rozdzielczości uniesienia odcinka ST przed przezskórną interwencją wieńcową (PCI) oraz odsetka pacjentów, którzy nie mieli trombolizy w zawale mięśnia sercowego w stopniu 3 w zawale tętnica związana z początkową angiografią. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały częstość występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych i wyraźnej zakrzepicy w stencie po 30 dniach.
Wyniki
Mediana czasu od randomizacji do angiografii wynosiła 48 minut, a mediana różnicy czasu pomiędzy dwiema strategiami leczenia wynosiła 31 minut. Dwa końcowe punkty końcowe nie różniły się istotnie pomiędzy grupami przedszpitalnymi i wewnątrzszpitalnymi. Brak uniesienia odcinka ST o 70% lub więcej po PCI (drugorzędowy punkt końcowy) odnotowano odpowiednio dla 42,5% i 47,5% pacjentów. Wskaźniki poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych nie różniły się istotnie pomiędzy dwiema grupami badawczymi. Częstość zakrzepicy w stencie była niższa w grupie przedszpitalnej niż w grupie szpitalnej (0% w porównaniu z 0,8% w pierwszych 24 godzinach, 0,2% w porównaniu z 1,2% po 30 dniach). Częstość poważnych krwawień była niska i praktycznie identyczna w obu grupach, niezależnie od zastosowanej definicji krwawienia.
Wnioski
Wcześniejsze podawanie tikagreloru u pacjentów z ostrym STEMI wydawało się bezpieczne, ale nie poprawiło reperfuzji wieńcowej przed PCI. (Finansowane przez AstraZeneca; numer ATLANTIC ClinicalTrials.gov, NCT01347580.)
Wprowadzenie
Konieczna jest skuteczna terapia przeciwpłytkowa, polegająca na hamowaniu zarówno agregacji płytek tromboksanu A2, jak i receptorów P2Y12, u pacjentów poddawanych przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI), szczególnie u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST (STEMI). Badania w tej populacji pacjentów wykazały, że bardziej intensywne hamowanie receptora P2Y12 uzyskane przy użyciu prasugrelu, tikagreloru lub kangreloru, w porównaniu z klopidogrelem, wiąże się z lepszymi wynikami klinicznymi i mniejszym ryzykiem zakrzepicy w stencie.1-5. korzyści uzyskano przy wewnątrzszpitalnym podawaniu tych leków i nie wiadomo, czy wcześniejsze podawanie byłoby tak bezpieczne i być może bardziej skuteczne.
Koncepcję przedszpitalnego podawania leków przeciwpłytkowych w pierwotnej PCI badano najpierw z abciximabem z inhibitorem glikoproteiny IIb / IIIa, co wiązało się z wyższym stopniem przepływu trombolitycznego w 3 stopniu przepływu mięśnia sercowego (TIMI) przed pierwotną PCI i niższymi odsetkami zdarzeń niedokrwiennych w porównaniu z placebo.6 Dalsze badania potwierdziły korzyści wcześniejszego zastosowania inhibitorów glikoproteiny IIb / IIIa u pacjentów ze STEMI, szczególnie u pacjentów prezentujących się bardzo szybko po wystąpieniu objawów.7-11 Jednak korzyści były mniej pewne u pacjentów ryzyko wystąpienia zdarzeń niedokrwiennych lub wystąpienia później
Różne badania i metaanalizy sugerowały, że wstępne leczenie klopidogrelem u pacjentów ze STEMI może zmniejszyć częstość niedokrwiennych zdarzeń bez nadmiernego krwawienia, 14-16, ale jego skuteczność może być ograniczona przez powolny początek działania i zmienną odpowiedź. W przeciwieństwie do tego, nowi doustni antagoniści receptora P2Y12 hamują czynność płytek krwi w czasie krótszym niż godzina, co jest zgodne z czasami transferu dla pierwotnej PCI.17,18 Chociaż niektóre badania sugerują, że pełne działanie prasugrelu lub tikagreloru na czynność płytek może zająć kilka godzin u pacjentów ze STEMI, 19-21 według naszej wiedzy, danych tych nigdy nie oceniano w odniesieniu do wyników klinicznych.
Tikagrelor jest bezpośrednio działającym inhibitorem receptora płytkowego P2Y12 z szybkim działaniem przeciwpłytkowym.17,22 Wykazano, że zmniejsza częstość poważnych incydentów sercowo-naczyniowych u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi, w porównaniu z klopidogrelem, 23 i ma potencjał w celu poprawy reperfuzji wieńcowej i rokowania u pacjentów ze STEMI leczonych pierwotną PCI. 24 Celem badania ATLANTIC (podawanie Ticagrelor w Cath Lab lub w ambulansie dla zawału mięśnia sercowego nowej klatki piersiowej w celu otwarcia tętnicy wieńcowej) było sprawdzenie, czy wczesne podanie ambulansowe tikagreloru mogłoby bezpiecznie poprawić reperfuzję wieńcową u pacjentów ze STEMI przekazanym na pierwotną PCI.
Metody
Badanie D
[patrz też: aparaty lingwalne, niedoczynność tarczycy a nerwica, skierowania do sanatorium zwroty ]
Powiązane tematy z artykułem: aparaty lingwalne niedoczynność tarczycy a nerwica skierowania do sanatorium zwroty